zoeken

Wijntrends voor 2024

Wijntrends voor 2024

De wijn business staat voor zeer grote uitdagingen:

  • Sterk stijgende kosten
  • Een dalende vraag door
    • Sterke dalingen in de koopkracht van particuliere huishoudens
    • Betrachtingen van producenten om hun stijgende kosten ten dele door te rekenen
    • De langetermijntrend naar een gezonde levensstijl (met minder alcohol) en
    • Een shift van wijn naar andere alcoholische dranken.
  • Veranderde consumentenvoorkeuren door dalingen in de koopkracht, waardoor consumenten meer voor goedkopere wijnen hebben gekozen waardoor het populaire segment gegroeid is, vooral ten koste van het medium segment. Het premium segment is minder recessie gevoelig.
  • De jongere consumenten (de volgende generatie wijndrinkers) zijn gemiddeld minder passioneel over wijn dan de 40-plussers
  • Toenemende mondiale wijnoverschotten (stagnatie van productie maar dalende vraag) die vooral de prijzen in het populaire segment enorm onder druk zetten. De wijnindustrie is algemeen van mening dat deze overschotten dienen teruggedrongen te worden hetgeen enkel mogelijk zal zijn
    • Met de hulp van enorme staatssteun of
    • Door het vrije markt mechanisme waardoor er een, voor vele spelers zeer pijnlijke, natuurlijke sanering zal ontstaan (zie verder punt 1. Consolidatie).  

Het is dus overduidelijk dat de wijn business in 2024 geconfronteerd wordt met zeer belangrijke uitdagingen.   

  

1. CONSOLIDATIE

De wijnmarkt is nog steeds een van de meest gefragmenteerde markten ter wereld. Een consolidatie-trend is al jaren bezig, zij het niet overal in de wereld op identieke en gelijktijdige wijze. Deze consolidatie-trend vindt plaats omwille van economische redenen (voor sommige spelers opportuniteiten in waarde-creatie voor aandeelhouders maar voor vele kleinere spelers levensbedreigende financiële problemen) en kan in de komende jaren enkel maar versnellen. 

Deze trend heeft een aantal onvermijdelijke en niet-onbelangrijke gevolgen: 

  • De kleinere wijnproducenten worden grotendeels buiten spel gezet:
    • Het aantal kleinere wijnproducenten stijgt en het aantal groothandels daalt spectaculair (cijfers voor de US, maar allicht vergelijkbaar met Europa):
      • Het aantal wijnproducenten in de US steeg tussen 1995 en 2017 met >400 %, maar het aantal groothandels daalde met 60% 
      • De productie per wijndomein ligt in de US voor 92% van de wijnproducenten op minder dan 60 000 flessen/ jaar 
    • Wetende dat "grote retailers" willen zakendoen met "grote groothandels" die zaken willen doen met "grote wijnproducenten" impliceert dit onvermijdelijk dat het voor vele van de kleinere spelers alsmaar moeilijker wordt om op een kost-efficiënte wijze hun wijn verkocht te krijgen. 
    • DTC (zie punt 8 van deze blog) kan een deel van het probleem van hun wijnoverschotten opvangen. 
    • De resterende overschotten dienen door deze wijnproducenten aan werkelijke bradeerprijzen aan négociants verkocht te worden. Ik ken een wijn die de wijnbouwer diende te verkopen aan een négociant tegen minder dan 0.40 €/ liter (in bulk); identiek dezelfde wijn werd geserveerd in Belgische restaurants aan 40-50 €/ fles.  
  • Grote wijnproducenten, dikwijls opgenomen in beursgenoteerde groepen, focussen hun relatief belangrijke budgetten vooral op die acties (innovaties, marketing kanalen, acquisities, AI, etc) die passen in hun waarde-creatie model (zij dienen immers hun aandeelhouders te overtuigen).  Dit waarde-creatie model kan in een aantal gevallen de kwaliteit van de wijnbeleving door de consument verbeteren (bijvoorbeeld bij Moet Hennessy, maar dan wellicht wél tegen een hogere prijs). Maar dit waarde-creatie model kan in andere gevallen zwaar conflicteren met een “echte” passie voor wijn en de plaats van wijn in ons leven en onze cultuur. Bijvoorbeeld:
    • Groepen die betrachten de landbouwonzekerheid maximaal uit hun business model te halen (professioneel "risk management") door bijvoorbeeld:
      • De impact van terroir en jaargang te minimaliseren
      • Van wijn een standaard constant bevredigende drank te maken die steeds hetzelfde smaakt (zoals Coca Cola). Een voorbeeld van deze evolutie is Barefoot (een merk van E&J Gallo) dat 70 wijnen aanbiedt die, zonder impact van terroir of jaargang, jaar na jaar hetzelfde smaken. 
        • In de US kosten bubbels (een "champagne" en diverse Moscato's) 12 $/ fles en witte, rosé en rode wijn 8 $/ fles (wijnen zonder jaargang)
        • Zie hier een link naar hun wereldwijde website  (een beperkt deel van het US gamma wordt ook verdeeld door diverse grootwarenhuizen in België en Nederland).
    • Groepen die betrachten om de risico’s ten gevolge van de klimaatverandering maximaal uit hun business model te halen.
      • Dit door bijvoorbeeld kunstmatige “druiven” te creëren zodat “reageerbuis”-wijnen kunnen gemaakt worden zonder echte druiven. Dit met als uitgangspunt dat als het mogelijk is om een door de mens gemaakte “hamburger” zonder rundvlees te maken, het ook mogelijk moet zijn om een door de mens gemaakte “wijn” zonder druiven te maken.
      • Dus, een verdere uitbreiding van het gamma UPF (Ultra-Processed Food). Zie ook deze blog.
    • Dit alles zal dan op zijn beurt allicht leiden tot nog meer innovaties zodat uiteindelijk vele consumenten zich zullen moeten tevreden stellen met een blikje “reageerbuis-wijn” bij zijn/ haar “reageerbuis-hamburger”… 
  • Deze consolidatietrend van de wijnmarkt zal gradueel, maar onvermijdelijk, een “slagveld” veroorzaken.
    • De spanningen in o.a. Zuid Frankrijk en Spanje lopen op:
      • Betogingen door wanhopige wijnbouwers
      • Eisen dat de overheid de kosten voor het rooien van duizenden ha wijngaarden op zich neemt, 
      • Faillissementen soms voorafgegaan door fraude om toch nog een deel van de eigendommen uit het faillissement te houden, etc  
    • Een interessant boek over deze consolidatie-trend is “The Rule of Three” van Jagdish Sheth die aantoont dat
      • Iedere markt uiteindelijk zal gedomineerd worden door aan de ene kant een zeer beperkt aantal (three) grote spelers, allen in principe zéér winstgevend (bijvoorbeeld Moët Hennessy en Constellation)  en aan de andere kant een aantal kleinere niche spelers, allen in principe winstgevend (bijvoorbeeld E&J Gallo en The Wine Group) 
      • De bedrijven die daar tussenin “gevangen” zitten (in principe in het beste geval marginaal winstgevend) zullen gradueel verdwijnen ("any company caught in the middle will be swallowed up or destroyed").

 Belangrijke spelers op vandaag zijn:

  • E&J Gallo en The Wine Group die hun strategische focus vooral op populaire dagdagelijkse wijnen (< 15 $) leggen:  
    • E&J Gallo (omzet wordt niet gepubliceerd, maar wordt geschat op > 5 mld $) nam in 2021 diverse populaire dagdagelijkse merken van Constellation over (een deal van 1.7 mld $) en in 2023 Bev, Hahn Family Wines en Rombauer Vineyards (deze laatste volgens geruchten tegen > 1.2 mld $). E&J Gallo is ook eigenaar van Barefoot (geschatte waarde van Barefoot is 500 mio $)
    • The Wine Group (hun omzetcijfer wordt niet gepubliceerd, maar wordt geschat op 1.5 mld $) nam in 2022 ook diverse populaire en dagdagelijkse merken van Constellation over (geen financials vermeld)
    • De waarde van E&J Gallo wordt geschat op +/- 10 mld $ (minder dan 2 maal de omzet - redelijk) en de waarde van The Wine Group op 1.5 mld $. 
  • Constellation dat duidelijk focust op premium wijnen:
    • Constellation stelt “Cheap wine (< 15 $) is a bad business”. Zij desinvesteren in de goedkope wijn-segmenten en ontwikkelen strategieën om de winstgevendheid op premium wijnen drastisch te verhogen.
    • In 2021 en 2022 verkochten zij hun populaire dagdagelijkse merken aan E&J Gallo en The Wine Group en in 2023 Namen ze Domaine Curry (Napa Valley) over.
    • Constellation is beursgenoteerd met in 2023 9.8 mld $ omzet en met einde januari 2024 een beurskapitalisatie van 45 mld $ (i.e. 4.6 maal de omzet, niet slecht …) 
  • Moët Hennessy dat gradueel uitgebouwd wordt als wereldspeler in het topsegment (dit is de Wine & Spirits divisie van de Franse groep LVMH).
    • (Mede)eigenaar van o.a. Krug, Moët & Chandon/ Dom Pérignon, Ruinart, Veuve Clicquot, Mercier, Clos des Lambrays, Château Cheval Blanc (samen met de Frère familie), Cloudy Bay en Château d’Yquem
    • Nam in 2020 een meerderheidsparticipatie in Château d'Esclans met de bedoeling het wereldwijde marktaandeel te versterken van de top rosé cuvées van Château d'Esclans [zoals Garrus (+/- 110 €/ fles)]. In 2023 werd ook een meerderheid genomen in Château Minuty (top Provence Rosé).
    • Nam in 2021 een 50% participatie in Armand de Brignac (prestige Champagne)
    • Nam in juni 2022 het top wijnhuis Joseph Phelps (Californië – Napa Valley – topwijnen van +/- 300 €/ fles) ) over voor 725 mio $ met als objectief om de LVMH portfolio van uitzonderlijke rode wijnen verder te versterken.
    • Nam via Château Cheval Blanc in 2022 (11 ha) en 2006 (8 ha) Château La Tour du Pin Figeac (in totaal 19 ha) over waar de groep zal focussen op top witte Château Cheval Blanc wijnen.
    • Verhoogde, via een joint venture met Campari, in december 2022 de participatie in Tannico tot 100%. Tannico is een snel groeiende Italiaanse e-commerce business in wijn en spirits. Dit met als objectief een premium pan-Europese e-commercespeler uit te bouwen.
    • De geconsolideerde financiële staten van LVMH (het moederhuis) geven voor 2023:
      • Sterke omzetgroei van 9% tot 86 mld € 
      • Zéér goede winstgevendheid (operationele winst): 27% van de omzet ofwel 23 mld €,
      • De beurskapitalisatie overschreed in november 2023 500 mld € (i.e. 6 maal de omzet, helemaal niet slecht …)
    • De geconsolideerde financiële staten van Moët Hennessy (de Wines & Spirits divisie) geven voor 2023
      • Een lichte omzetdaling van 7% tot 6.6 mld € (champagne en premium wijn bleef stabiel maar spirits daalde met 13%) 
      • Zéér goede winstgevendheid (operationele winst): 32% van omzet ofwel 2.1 mld €.

  

2. KLIMAATVERANDERING

De mondiale bezorgdheid over klimaatverandering wordt intenser en complexer. 15 jaar geleden was het voor de meesten in de wijnindustrie een nicheprobleem. Nu echter niet meer. Immers, het klimaat wordt niet alleen warmer en droger, maar ook volatieler en extremer (met in verschillende grote wijnregio's record brekende bosbranden, ongewoon hevige hagelbuien en late voorjaarsvorst). Een recente studie gepubliceerd in PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences) stelt dat

  • Als de planeet opwarmt met 2°C (de bovengrens in het klimaatakkoord van Parijs), 56% van de huidige wijngaarden niet langer geschikt zijn.
  • Bij een opwarming met 4%, 85% van de huidige wijngaarden niet langer geschikt zijn. 

Wijnbouwers in de bestaande wijnregio's zijn dan ook in toenemende mate aan het uitzoeken hoe zij zich moeten aanpassen:   

  • In de Bourgogne (waar klimaatverandering een grotere bedreiging vormt voor Chardonnay dan voor Pinot Noir) overweegt men
    • In eerste instantie om de klimaat-impact op de stijl van de wijnen te matigen door
      • Bourgogne-klonen te gebruiken die meer zuren hebben én later rijpen. Dit zowel voor Pinot Noir (47 officiële klonen, waarvan er op vandaag maar een paar gebruikt worden), als voor Chardonnay (40 officiële klonen, waarvan er op vandaag ook maar een paar gebruikt worden).
      • Champagne-klonen te gebruiken
      • Alternatieve onderstammen te gebruiken die de rijping kunnen vertragen
    • Oude variëteiten, die niet meer aangeplant zijn vanwege hun moeilijkheid om rijpheid te bereiken, terug te gebruiken.
    • Meer extreme maatregelen zoals de selectie van druivenrassen die later rijpen en minder alcohol geven.
      • Men denkt aan Cabernet Franc of Syrah; enkelen denken aan buitenlandse druivenrassen met een profiel dat vergelijkbaar is met Pinot Noir, zoals Nebbiolo of Xinomavro.
      • Doch wijnbouwers zijn niet zo dol op buitenlandse druivenrassen (“terroir is óók een kwestie van historie”).
      • Een shortlist van druivenrassen waarmee zal geëxperimenteerd worden, zou in 2022 voorgelegd worden aan de INAO. Hier is echter zeer weinig evolutie in.
  • Bordeaux heeft, na uitgebreid testen en degusteren, reeds in 2021 een INAO goedkeuring verkregen om 6 nieuwe druivenrassen toe te laten:
    • Arinarnoa (rood): een kruising tussen Tannat en Cabernet Sauvignon. Geeft wijnen met complexe en aanhoudende aroma's.
    • Castets (rood) : een lang vergeten Bordeaux-druivensoort. Wijnen zijn kleurrijk en geschikt om te rijpen.
    • Marselan (rood): een kruising tussen Cabernet Sauvignon en Grenache. Wijnen zijn van hoge kwaliteit, kleurrijk, onderscheidend en geschikt voor veroudering.
    • Touriga Nacional (rood): een zeer laat rijpende Portugese (in Dâo en Douro) variëteit. De wijnen zijn van uitstekende kwaliteit, complex, aromatisch, vol, gestructureerd, kleurrijk en geschikt voor veroudering.
    • Alvarinho (wit): een Portugese druif. Subtiele, zeer aromatische wijnen met een goede zuurgraad.
    • Liliorila (wit): een kruising tussen de witte baroque en chardonnay. De wijnen zijn bloemig, krachtig en aromatisch.
  • Ook wordt een nieuwe vinificatie techniek uitgetest die de negatieve effecten van klimaatverandering op wijn zou verminderen:   
    • Door de klimaatverandering rijpen de wijndruiven sneller, met als gevolg wijnen met een lagere zuurtegraad en een hoger alcoholgehalte.  
    • De druiven vroeger oogsten (wanneer ze niet volledig rijp zijn) biedt geen voldoende oplossing. Deze wijnen hebben immers een te lage kleurintensiteit en wrange tannines. 
    • Echter door het mengen van wijn van onrijpe druiven met wijn van volrijpe druiven hebben onderzoekers overtuigend aangetoond dat de kwaliteit van de wijn bleek te verbeteren, zowel wat betreft
      • De kleurintensiteit,
      • Het aroma (intensiteit, kwaliteit en fruit),
      • Het mondgevoel (intensiteit en kwaliteit/ de impact op de zuurtegraad bleek minimaal te zijn)
      • Het alcoholgehalte (lager). 
  • Op verscheidene plaatsen wordt tevens gewerkt aan een alternatieve “oplossing”, namelijk  het versoepelen van de INAO richtlijnen voor de appellatie-wijnen zodat de richtlijnen meer ruimte geven aan de effecten van de klimaatwijziging.
  • Het is echter overduidelijk dat de financiële, juridische én culturele issues niet moeten onderschat worden.   

Deze evolutie biedt natuurlijk ook opportuniteiten aan nieuwe wijnregio's (zoals bijvoorbeeld België, Nederland en UK) die een koeler klimaat hadden en gradueel beter in aanmerking komen voor de productie van wijndruiven. 

 

3. DUURZAAMHEID

Duurzaamheid wordt (ook) in de wijnindustrie op verschillende wijzen benaderd.

  • Reeds vele jaren ontwikkelen zéér vele wijnbouwers op een beredeneerde wijze een meer duurzame wijngaard en gezondere wijn. Zij zien in dat duurzaam werken de enige optie is voor de lange termijn. 
    • Er zijn een hoop certificaties die een eigen lastenboek hebben maar er is nog steeds geen uniforme aanpak:
      • Biologische wijnen: minder chemische toevoegingen in de wijngaard, maar "iets flexibeler" in de wijnkelder (waar fabrieksgisten, enzymen en sulfiet meestal wél mogelijk zijn),
      • Biodynamische wijnen: meestal een stap verder dan biologische wijnen uitgaande van het geloof dat in de natuur en de kosmos alles met elkaar in verband staat en de wijnbouwer dat precaire evenwicht moet respecteren
      • Natuurlijke wijnen: biologisch geteelde druiven en in de wijnkelder enkel natuurlijke gisten en geen toevoegingen of sulfieten 
      • Lutte raisonnée: elke actie van de wijnbouwer in de wijngaard en in de wijnkelder gebeurt weloverwogen en beredeneerd
    • De verwachting is dat de “echte” natuurlijke wijnen (die wel “cool” zijn en waarvan het verhaal dikwijls veel beter is dan wat er in de fles zit) ook in 2024 een niche product zullen blijven met een kleine maar wel uiterst loyale aanhang. Te vaak resulteert het bijna fanatiek volgen van de filosofie van natuurlijke wijnen in een product dat beter zou zijn als de hand van de wijnmaker een beetje meer indruk zou hebben gemaakt.
  • Recenter werd de focus ook gelegd op duurzame verpakkingsoplossingen. In 2024 wordt verwacht dat de strijd van diverse wijnexperten (zoals Jancis Robinson en Tim Atkin) tegen de zware glazen flessen overgenomen wordt door de grote retailers en wijnproducenten. Dit om hun CO2 footprint, materiaalkosten, transportkosten, etc te reduceren. Ter illustratie,
    • Een gemiddelde fles van 500 gr glas vertegenwoordigt 29% van de CO2 footprint van een fles wijn; een zware fles van 1 kg vertegenwoordigt bijna 50%.
    • Garçon Wines uit de UK bracht een platte recycleerbare wijnfles van 0,75 cl op de markt die
      • Is gemaakt van 100% gerecycleerde PET
      • Een gewicht heeft van 63 gram (87% minder dan een gemiddelde glazen fles van 500 gr)
      • En 40% meer ruimte bespaart.
  • De laatste jaren breiden vele wijnproducenten duurzaamheid verder uit tot economische en sociale verantwoordelijkheid, waaronder het bevorderen van raciale en genderdiversiteit, het zorgen voor werknemers en solidariteit met lokale bedrijven. 
  • Voor de luxe wijnen ligt er een specifieke uitdaging. De luxemerken zullen moeten aantonen dat ze voldoende duurzaam zijn om jongere consumenten aan te spreken en de uitdaging is om dit te doen zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van het product zelf.

Velen kiezen er trouwens voor om niet gecertificeerd te worden of om het niet op hun labels te vermelden. 

Deze onomkeerbare trend naar een weloverwogen en beredeneerde aanpak van duurzaamheid is zowel voor de wijnbouwer (en zijn medewerkers) als voor de wijnliefhebber een zeer goede evolutie die zich ook in 2024 zal continueren !

 

4.  “STAYING-IN” is the "NEW GOING-OUT”

Een restaurant etentje kan zéér charmant zijn. 

  • Toch is er reeds verscheidene jaren een duidelijke trend ontstaan om restaurant etentjes af en toe gewoon te vervangen door, of the combineren met, gezellige avondjes thuis. Deze trend wordt door Barbara Drew (MW en Events Expert bij Berry Bros & Rudd) goed omschreven als:  “Ik denk dat thuis echt van lekker eten en wijn genieten een belangrijke trend zal zijn. Na de eerste vlaag van opwinding rond het uitgaan naar restaurants en bars nadat de lockdowns waren opgeheven, erkennen mensen steeds meer dat ingrediënten van hoge kwaliteit, een fles gerijpte wijn en goed gezelschap alles is wat je nodig hebt voor een heerlijke avond - of je nu thuis bent of niet."               
  • McKinsey omschrijft deze trend als "STAYING-IN" is the "NEW GOING-OUT".    

De voornaamste drivers achter deze trend zijn:

  • Het feit dat alcohol in het verkeer (en in de maatschappij) steeds minder aanvaardbaar wordt. Zie ook verder in deze blog punt 12.6.
  • Het feit dat wijnprijzen in restaurants dikwijls werkelijk overdreven hoog zijn.
    • Het scherpe contrast tussen de wijnprijzen in de detailhandel en prijzen in restaurants werd ten gevolge de COVID-19 lockdowns extra duidelijk voor veel restaurantbezoekers. 
    • Meer dan vroeger twijfelen restaurantbezoekers dan ook of ze wel gelukkig zijn met de exorbitante factoren waarmee restaurants hun aankoopprijzen van wijnen vermenigvuldigen.    Zie in deze context ook punt 2 van deze blog.  
  • Het feit dat de covid-19 crisis impliceerde dat iedereen gedurende 2020 en 2021 het concept "gezellige avondjes thuis" wel MOEST uitproberen en dan aan den lijve ervaarde dat
    • Wat betreft het gerecht het eigenlijk niet zo moeilijk is om thuis een tof gerechtje op tafel te zetten:
    • Wat betreft de wijn dit toelaat om de extreme marges, die restaurants nemen, te vermijden zodat de wijnliefhebber de keuze heeft om
      • De wijn die hij/ zij in het restaurant zou nemen zelf aan te kopen tegen een prijs die meestal 70 tot 90% lager ligt dan de prijs in het restaurant
      • Ofwel te opteren voor een beduidend betere wijn. 
    • Én dat het thuis zéér gezellig kan zijn. Wat wijzelf reeds ontelbare keren ervaren hebben is dat onderstaande formules zéér goed scoren: 
      • Een restaurant avondje zóó plannen dat, ná het etentje, de avond thuis wordt verdergezet met een speciaal wijntje (deze aanpak is in feite vergelijkbaar met een mooie Piemontese traditie om na een etentje nog een tijdje te blijven napraten, met een fles oude Barolo erbij ...) 
      • Een etentje thuis zóó plannen, dat vóór het etentje een uitgebreid aperitief genomen wordt (met top aperitiefhapjes) in een goede wijn- of restobar (waar een echte ‘bar vibe’ hangt én waar de kleine gerechtjes de traditionele bar bites ver overstijgen).

Als je op zoek bent naar een aantal toffe en gevarieerde formules om het thuis gezellig te maken én om tegelijk je wijnkennis uit te diepen, check dan even de tips in deze blog.

In deze context is de Vina Mundi e-Book "Wine & Food - De meest verrukkelijke combinaties tussen wijn en gerechten" misschien wel een waardevolle tip! 

 

5.  EVOLUTIE NAAR BETERE WIJNEN 

De wijnmarkt kan opgesplitst worden in het populaire segment, het midden segment en het premium segment.  Tengevolge dalingen in de koopkracht hebben hebben vele consumenten meer voor goedkopere wijnen gekozen: het populaire segment is dan ook gegroeid vooral ten koste van het medium segment. Het premium segment is immers minder recessie gevoelig ("Premium wine is not recession-proof, but it is recession-resistant". De wijn business verwacht dan ook een polarisatie ten koste van het medium segment: groei in het populaire segment én in het premium segment. 

Vele wijnliefhebbers evolueren immers onmiskenbaar naar “betere” wijnen:

  • De covid-19 crisis heeft deze trend versneld:
    • Velen hadden de neiging om meer geld te besteden aan persoonlijke traktaties en luxe.
    • Wijnliefhebbers met een mooie wijnkelder hadden andere overwegingen, namelijk (zoals mooi omschreven door wijnexpert Tom Jarvis): “In de covid-19 context is de vraag ‘wanneer en onder welke omstandigheden drink ik mijn beste wijnen’ voor velen sterk vereenvoudigd. Carpe diem is namelijk toepasselijker dan ooit. Zelfs hun nummer één flessen worden bedreigd !”
    • Ook argumenteerden vele wijnliefhebbers tijdens de lockdowns “Op restaurant zouden we makkelijk > 50 € betalen voor een middelmatige wijn. Thuis kunnen we voor deze kost echter genieten van een topwijn. Waarom niet?”
    • Zo bouwden zij aan een gewoonte om regelmatig te genieten van een topwijn; een gewoonte die zij, ook ná de covid-19 crisis, liefst willen continueren. 
  • Ook de toename van wijnkennis (zie punt 11 in deze blog) impliceert onvermijdelijk dat wijnliefhebbers evolueren naar betere wijnen.
  • Bijkomend biedt Coravin (waarmee je wijnen per glas kan schenken, en de rest van de flessen nog weken, maanden of jaren kan wegleggen) aan die wijnliefhebbers een totaal nieuwe dimensie om te genieten van mooie wijnen, die tevens perfect past in de nieuwe mindset "drink less, but drink better".
  • Verschillende studies wijzen erop dat zowel de jongere als de oudere wijnliefhebbers duidelijk minder wijn drinken, maar wél betere wijnen:
    • De jongere wijnliefhebbers zoeken naar wijnen/ wijndomeinen die meer authenticiteit en duurzaaamheid bieden. En dit soort waarden wordt eerder geassocieerd met de betere wijnen dan met de in massa geproduceerde bulkproducten. Deze trend is trouwens ook duidelijk bij andere alcoholische dranken zoals bier en spirits waar deze trend zich ook doorzet, ondanks de meestal hogere kostprijs dan de supermarktmerken.
    • De oudere wijnliefhebbers verfijnen hun smaakprofiel binnen hun favoriete appellaties (andere crus, wijndomeinen en jaren) maar ook door op zoek te gaan naar compleet nieuwe ontdekkingen. 
  • Een zeer uitgebreide studie door IMarc over de Europese wijnmarkt in 2024-2032 bevestigt deze trend: "De Europese wijnmarkt zal naar verwachting in de periode 2024-2032 een jaarlijkse groei van 4,3% vertonen. Deze groei wordt vooral gedreven door de toenemende vraag naar premiumwijnen. Bovendien zijn consumenten steeds meer op zoek naar unieke en verfijnde proefervaringen en hechten ze waarde aan wijnen die uitzonderlijk vakmanschap demonstreren, wat bijdraagt aan de marktgroei."

Dit alles impliceert dat mooie wijnen drinken, maar ook een mooie wijncollectie aanleggen, in groeiende mate een populaire passie wordt.  Zie:

  • De blog over een uitzending op FOX News over "The new Lamborghini"  en   
  • De e-Book "Hoe een eigen wijncollectie uitbouwen - zonder teleurstellingen"; een e-Book die
    • Je een compleet overzicht biedt van de noodzakelijke aandachtspunten en potentiële teleurstellingen bij het uitbouwen van een wijncollectie én
    • Je adviseert hoe je deze risico's niet enkel kan vermijden maar zelfs kan ombuigen naar werkelijk significante voordelen.
  • De blog "Een perfect geschenk?" over hoe menige wijnliefhebber zijn passie tracht over te brengen op zijn/ haar (klein-)kinderen.

  

6. E-COMMERCE

E-commerce blijft wereldwijd explosief stijgen: van 18% in 2017 naar 41% in 2027 (met, volgens Boston Consulting Group, voor 2024-2027 een jaarlijkse groei van 9%). De belangrijkste factoren die deze groei forceren zijn:  

  • Steeds toenemend internetgebruik en verhoogde acceptatiegraad van digitale media
  • De steeds betere klantervaring voor de consument bij e-commerce in vergelijking met een klassieke winkel 
    • Het aanbod van producten en diensten:
      • Extreem volledig aanbod in de diverse webshops, een aanbod dat zelfs de allergrootste winkel nooit kan aanbieden
      • Productinfo wordt vollediger én makkelijk vergelijkbaar tussen de verschillende webshops
      • Evolutie naar totaaloplossingen en experiences
    • De prijs-competitiviteit van de door iedere webshop aangeboden producten en diensten kan zéér makkelijk vergeleken worden
    • Veiligheid en gemak van digitale betalingen
    • Snelheid en gemak van leveringen
    • Permanente optimalisatie op vlak van klantvriendelijke technologie en business modellen
    • Etc
  • Enorme vooruitgang in technologie (AI, 5G, automatisering, etc)
  • De grote "digital-first" bedrijven (waar het digitaal denken in het DNA zit) die hun competenties gebruiken om de benchmark steeds hoger te leggen
  • De wildgroei aan startups met innovatieve bedrijfsmodellen
  • Fascinatie bij vele klanten omdat elke succesvolle digitale innovatie de lat hoger legt voor alle anderen
  • Het enorm potentieel van digitale klanten die e-commerce voor het eerst probeerden tijdens covid-19, maar het nog niet volledig hebben overgenomen.

Deze evolutie heeft natuurlijk een enorme invloed op de ganse range van bedrijven (van digital-first bedrijven tot de kleinhandel zonder enige digitale ondersteuning):

  • De uitdaging voor zéér veel bedrijven is om hun strategie te aligneren met de nieuwe realiteit:
    • Door af te stappen van de achterhaalde kijk op e-commerce: E-commerce is immers geen "toevoeging" aan de bestaande kleinhandel, maar het digitale en het fysieke dienen optimaal te worden geintegreerd 
    • Door het product- en dienstenaanbod te aligneren met de steeds hogere verwachtingen van klanten
    • Door in de winkelpanden optimaal in te spelen op
      • Zowel online klanten (die snel in en uit willen omdat ze in de webshop hun keuze reeds grotendeels gemaakt hebben)
      • Maar ook op andere klanten die persoonlijk willen winkelen met een high-touch service
    • Door klanten aan te trekken met andere lokkers dan alleen het kopen van het product
    • Etc
  • De leegstand van winkelpanden zal belangrijk blijven:
    • De leegstand is in België gestegen van 5.1% in 2008 naar een piek van 11.9% midden 2021. De voornaamste redenen zijn
      • De opkomst van e-commerce én
      • De stijging tussen 2008 en 2020 van het aantal m² winkeloppervlakte met 20%
    • In 2022 en vooral in 2023 is er echter een lichte daling naar 11.3% (einde 2022) en 10.4% (einde 2023) ingezet, vooral ten gevolge
      • Een daling in het aanbod van winkelruimte ten gevolge
        • De afbouw van de stijging in m² baanwinkels én
        • De ombouw van bestaande winkelpanden in de stadscentra naar horeca of naar niet-handels functies zoals woning, kantoor, iets medisch, etc. Dit zou in 2023 het geval zijn bij +/- 3 000 winkelpanden.  
      • Een daling van de huurprijzen van winkelpanden in stadscentra: reducties van 35 tot 50% zijn geen uitzondering 
    • Omwille van diezelfde redenen wordt ervan uitgegaan dat, niettegenstaande de groei van e-commerce, de leegstand ook in 2024 licht zal dalen. 

Echter, niet alle e-commerce initiatieven zijn een succes.

  • Een voorbeeld zijn de grootse initiatieven zoals WSJwine, NPR wine club of Winc wine club (in deze paragraaf benoemen we deze initiatieven als "shop") die recent ook in Europa (ten dele) worden gekopieerd. Het business model van deze initiatieven is:
    • De shop dient de beschikking te hebben over een ruim adressenbestand (bijvoorbeeld zoals WSJwine de beschikking had over de coordinaten van alle Wall Street Journal krantenabonnees) 
    • De shop werkt dan samen met een grote wijngroothandel:
      • Die vooral focust op het opkopen van wijnoverschotten tegen bradeerprijzen (in deze context, alleen al de minder prestigieuze Bordeaux appellaties zouden met wijnoverschotten zitten van naar schatting meer dan 100 mio flessen). Deze wijnoverschotten wprden liefst onder een private label (een eigen etiket met minimale verwijzing naar de oorsprong) opgekocht
      • Die met deze aanpak kan verzekeren dat de consument voor deze wijnen 
        • Géén beoordelingen van wijncritici over de kwaliteit van het wijndomein en de wijnen zal kunnen vinden 
        • Géén marktprijs voor deze wijnen zal kunnen vinden; de wijngroothandel is immers de enige aanbieder 
      • Die dan
        • Een maximale flexibiliteit heeft om een verhaaltje rond de wijn te construeren dat "aantoont" dat de consument een "topwijn" kan aankopen met een "uitzonderlijke korting" (weliswaar ten opzichte van de door henzelf bepaalde "adviesprijs")
        • Aan de shop een advertentie aanbiedt waarin de wijnen gepromoot worden rond het verhaaltje
    • De shop lanceert dan de door de wijngroothandel geconstrueerde advertentie met het wijn-aanbod (soms als abonnement, bijvoorbeeld iedere maand een pakket van 12 flessen) naar haar ruim adressenbestand en betracht zo een maximale verkoop te realiseren.
    • Het "motiverende" aan dit business model is dat
      • Wijnen opgekocht worden aan bradeerprijzen
      • Deze wijnen kunnen verkocht worden met een "super korting" op adviesprijzen die de wijngroothandel zelf kan bepalen
      • De shop en de wijngroothandel de resulterende extreme marge kunnen "verdelen". 
    • Echter: 
      • De shop heeft geen wijnexpertise in huis
        • De shop vertrouwt 100% op de wijngroothandel (zowel wat betreft de kwaliteit van de wijn, de prijszetting als "het verhaaltje").
        • De wijngroothandel heeft dan ook een véél sterkere onderhandelingspositie dan de shop in de negociaties over de verdeling van de gegenereerde marge (hetgeen meestal niet in het voordeel van de shop speelt ...)  
      • Het verhaaltje wordt in principe makkelijk doorprikt door de meeste wijnliefhebbers (maar kan wel een aantal onervaren wijnliefhebbers overhalen om de wijn te bestellen)  
      • Het business model houdt geen rekening met de "best practices" in strategie ontwikkeling die stellen dat:
        • Een (e-commerce) business uitbouwen, zonder de kerncompetenties over het aangeboden product te bezitten, een zeer zwaar risico op falen inhoudt
        • Best uitgegaan wordt van de in de organisatie aanwezige kerncompetenties (zoals bij WSJwine de creatie van kwalitatieve journalistieke inhoud);  kerncompetenties die stap voor stap kunnen uitgebreid worden met aangrenzende competenties (zoals bijvoorbeeld het aanbieden van die inhoud via alternatieve platforms).
    • Veel van deze initiatieven eindigen (nadat soms vele tientallen miljoenen venture kapitaal opgesoupeerd zijn) dan ook:
      • In poblemen (bijvoorbeeld Naked Wines),
      • In een vereffening (bijvoorbeeld WSJwine en NPR wine club) of
      • In faillissement (bijvoorbeeld Winc Wine Club dat in december 2022 Chapter 11 aangevraagd heeft)
  •  Een ander voorbeeld zijn e-commerce bedrijven, zoals Underground Cellar,
    • Die wijnen voor hun klanten aankopen tegen excellente prijzen (dikwijls in bulk aangekocht en zelf gebotteld), deze wijnen onder perfecte condities stockeren en leveren of verkopen wanneer de klant dit wenst. De klanten krijgen niet altijd de wijnen die ze bestellen, maar als dat het geval is, krijgen ze een upgrade naar wijnen die (veel) meer waard zijn dan wat ze betaalden.  
    • Underground Cellar had zo een consignatievoorraad opgebouwd van ruim een half miljoen flessen topwijnen. Elke fles was gekocht en betaald door een van de 24 000 klanten van Underground Cellar die de fundamentele belofte van Underground Cellar hadden dat, naast een aantal voordelen, de wijn gratis zou bewaard worden onder ideale omstandigheden totdat klanten om levering of verkoop vroegen.
    • Echter, na twijfels bij de financiers van Underground Cellar, ging het bedrijf failliet. En al de opgeslagen 500 000 flessen topwijnen, aangekocht en betaald door de 24 000 klanten, kwamen abrupt onder de controle van een door de rechtbank aangestelde curator. 

 

7. ARTIFICIËLE INTELLIGENTIE (AI)

Wijnproducenten zullen meer en meer behoedzaam de balans zoeken tussen enerzijds traditie en het behoud van het ambachtelijke karakter van de wijnproductie en anderzijds de integratie van geavanceerde technologie gekoppeld aan AI.

Deze innovatieve drive biedt belangrijke opportuniteiten op diverse vlakken zoals:

  • Beheer en monitoring van wijngaarden:
    • Sensoren verzamelen gegevens over temperatuur, lichtintensiteit, vochtigheid, kritische omgevingsfactoren in de wijngaarden en AI biedt bruikbare inzichten voor bodembeheer, ziektedetectie, ongediertebestrijding en irrigatie.
    • Sensoren helpen om de gezondheid van planten te monitoren, te bepalen wanneer een druif moet worden gesnoeid, verwijderd of geplukt. Zo verwacht men binnen afzienbare tijd een evolutie naar precisieoogst: elke individuele druif wordt gemonitord en AI berekent het optimale tijdstip om te oogsten.
  • Vinificatieproces:
    • Door AI aangedreven camera's en sensoren kunnen elke fase van de vinificatie monitoren, van het sorteren van druiven tot de fermentatie. Hierdoor kunnen subtiliteiten, die door menselijke observatie misschien over het hoofd worden gezien, geïdentificeerd worden. Ook kunnen met deze tools de fermentatieresultaten bijgestuurd worden om factoren zoals temperatuur en zuurgraad te optimaliseren teneinde smaken en aroma's te verbeteren. Dit alles met een significante impact op consistentie en superieure kwaliteit voor alle wijnbatches.
    • Bovendien biedt data-analyse en machinaal leren, een dieper inzicht in de voorkeuren van de consument, waardoor de wijnbouwer innovatieve wijnen kan "ontwerpen" die beter aansluiten bij de smaken van de consument.
  • Consumentenpersonalisatie en -betrokkenheid
    • Diverse door AI aangestuurde chatbots worden gebruikt als klantenondersteuning door in realtime antwoorden en informatie over wijnen te bieden.
    • Virtuele winkelassistenten zullen worden gebruikt om aanbevelingen te doen. Het "WineSensed" project betracht bijvoorbeeld om dmv AI wijnliefhebbers te helpen bij het selecteren van een wijn die past in hun smaakprofiel.
  • Voorraadbeheer en logistiek: door realtime gegevens zoals consumententrends en marktdynamiek te analyseren, kunnen AI-algoritmen anticiperen op de vraag, voorraadniveaus beheren en toeleveringsketens optimaliseren.
  • Fraudebeheersing: wijnfraude zal makkelijker gedetecteerd kunnen worden én de frauduleuze wijn zal getraceerd kunnen worden naar wijnregio's en zelfs naar specifieke wijngaarden.

 

8.  DE “CHOCK TO LOYALTY”

Sommigen dachten dat, o.a. tengevolge de onzekerheid in 2020-2023 (Covid-19, inflatie, oorlogen en energiecrisis) de consument zou gemotiveerd blijven om trouw te blijven aan zijn klassieke leveranciers. Maar integendeel, onder meer gelinkt aan de enorme groei in online winkelen en het gemak om online de aanbiedingen van verschillende leveranciers te vergelijken, is de consument/ wijnliefhebber beduidend meer bereid om van leverancier te wisselen: de “shock to loyalty”.

Diverse analyses geven aan dat wereldwijd gemiddeld 88% van de consumenten er geen probleem mee heeft om hun klassieke leveranciers in te wisselen voor andere (dikwijls online) leveranciers met als argumentatie dat ze beter wensen in te spelen op:

  • De meest competitieve prijs  (de #1 reden om van leverancier te veranderen).  Zie in deze context ook deze blog.  
  • Het gezochte kwaliteitsniveau  (de #2 reden om van leverancier te veranderen)  
  • De beschikbaarheid van het gezochte product:
    • Een winkel kan immers een breed gamma aanbieden
    • Maar in alle webshops samen is het gamma natuurlijk véél en véél groter
  • Het gemak van het koopproces zodat alle relevante aspecten van de aankoop op een eenvoudige en betrouwbare wijze kunnen beoordeeld worden: 
    • Een betrouwbaar inzicht in de prijszetting:
      • Sommige webshops (o.a. Vina Mundi) geven voor iedere wijn
        • De gemiddelde marktprijs zoals gepubliceerd door Wine Searcher én
        • De korting op deze gemiddelde marktprijs. 
      • Sommige concullega's verkopen liefst "in vertrouwen"
      • Anderen bieden 20% (soms zelfs 60%) korting, maar op een "adviesprijs" die "iets" hoger licht dan de marktprijs  
    • Voldoende info over de wijn, de scores en proefnotities van wijncritici, de combinatie met hapjes en gerechtjes, etc
    • De mogelijkheid om proefpakketten te bestellen 
    • Geen commerciële druk van een overijverige verkoper 
  • Gemak en snelheid van levering

 

9.  DTC

Vele producenten hebben, onder andere onder impuls van de boom in e-commerce en de consolidatie in de wijn business, geïnvesteerd in een digitaal Direct To Consumer (DTC) - verkoopkanaal.

Zo'n DTC kanaal kan een producent immers diverse voordelen bieden, bijvoorbeeld:

  • Verbeteren van zijn inzicht in de behoeften van de eindgebruiker 
  • Opbouwen van persoonlijke relaties met de eindgebruiker
  • Verbeterde positionering van zijn merk 
  • Testen van innovatie in producten en diensten én 
  • Waarschijnlijk het belangrijkste voordeel, het stimuleren van de verkoop.
  • Dit met een "step-by-step" benadering
    • In een eerste fase zullen conflicten met de "vroegere" verdelers van betrokken producent allicht geminimaliseerd worden (bijvoorbeeld door enkel een exclusief e-commerce assortiment te creëren),
    • Maar stap voor stap zal natuurlijk een grotere focus gelegd worden op het maximaal stimuleren van de verkoop via het DTC kanaal en het optimaliseren van de investering hierin.
  • DTC is een oplossing voor de vele kleinere wijnproducenten (geschat op 90% van het totaal aantal producenten) die, tengevolgde de consolidatie trend (zie punt 1 hierboven), alsmaar moeilijker op een kost-efficiënte wijze hun wijn verkocht krijgen aan de klant.  

Om zo'n DTC business model succesvol uit te rollen dienen echter een aantal criteria goed gemanaged te worden:

  • Het DTC aanbod dient een uitzonderlijke klantenervaring te bieden, zoals bijvoorbeeld 
  • Het DTC aanbod dient afgestemd te worden met het operating en logistiek model 
  • De kost voor het werven van een nieuwe klant dient op te wegen tegen de voordelen van een loyale klant die nog "vele" online bestellingen zal plaatsen; het heeft immers geen zin om zwaar te investeren in klantenwerving indien iedere klant slechts een éénmalige aankoop zal doen.
  • DTC vereist bij de producent de opbouw van een aantal nieuwe competenties (door middel van acquisities, of door middel van het zelf opbouwen dmv aanwervingen en opleidingen of dmv samenwerking met partners).

Deze trend is nu duidelijk geactiveerd en zal in eerste instantie vooral uitgerold worden bij de professionelere/ grotere producenten (vooral in het segment van de betere/ duurdere wijnen). McKinsey stelt vast dat bedrijven die DPC succesvol uitgerold hebben, een positieve impact ervaren op o.a. winstgevendheid en beurskapitalisatie. 

 

10.  WIJNKENNIS

Reeds jaren is er een groeiende interesse voor wijncursussen. De (op wereldschaal) grootste aanbieder van kwalitatieve wijncursussen [WSET] ziet reeds verscheidene jaren een groei in het aantal afgestudeerden van +/- 10% per jaar! De voornaamste drivers voor deze groei zijn:

  • Genieten van wijn en alles wat er rond hangt is een mooie uitdaging voor velen.  
  • Deze wijnliefhebbers ervaren snel dat het hebben van een degelijke wijnkennis eigenlijk een absolute noodzaak is om maximaal te genieten van wijn, wijnreizen, locale gastronomie in de wijnregio's, uitbouwen van een mooie collectie, etc.  
  • Omdat zij natuurlijk óók meer en meer aandacht hebben voor gezondheid, evolueren velen naar "minder volume maar betere kwaliteit". Deze evolutie naar betere kwaliteit impliceert dat de behoefte aan wijnkennis toeneemt; een wijnliefhebber die een topwijn op tafel zet is immers meer geneigd om wijnkennis te verwerven dan iemand die kiest voor wijnen uit het populaire basissegment.

Zulke kwalitatieve wijncursussen omvatten reeds lang een belangrijke component van zelfstudie/ online opleidingen (om bijvoorbeeld redelijk kans te maken om te slagen voor het WSET Diploma in Wines is, naast een budget van +/- 8 000 €, minstens 600 uur zelfstudie een noodzaak). Maar ook wijnliefhebbers die een minder intense wijncursus wensen te volgen zijn gelukkig met een shift van "face-to-face" opleidingen naar "online/ zelfstudie" opleidingen. Online of zelfstudie opleidingen passen immers veel beter in een drukke professionele agenda én optimaliseren de work/ life balans (niet onbelangrijk ...). 

In deze context, een recent artikel in The New York Times stelt "The wine business has an old people problem".  Deze belangrijke vaststelling over de "volgende generatie wijndrinkers" is m.i. sterk gerelateerd aan het gebrek aan wijnkennis bij de jongere consumenten: 

  • Diverse studies geven aan dat de gemiddelde 40-plusser meer passie heeft voor wijn dan de gemiddelde jongere consument
  • Het probleem is geïdentificeerd, maar er is nog geen algemeen erkende "best practice" aanpak over welke acties nodig zijn om hier kentering in te brengen. 
  • De aanpak die volgens Vina Mundi het meest effectief zal zijn, is "maak wijn begrijpelijker". Wijn is immers een "redelijk" complex product: (1) meer dan 10 000 verschillende wijndruiven (2) de meeste druiven worden in verschillende wijnregio's geproduceerd met ieder een eigen terroir, (3) iedere wijnregio kent significante verschillen tengevolge van de stijl van de wijnbouwers (bijvoorbeeld traditionalisten versus moderrnisten), (4) de meeste wijndruiven worden als monocépage of in wisselende blends gebruikt en (5) de meeste wijndruiven worden gebruikt voor diverse wijnstijlen (mousserend, wit, rosé, rood, dessert, versterkt). En deze complexiteit zal, zeker voor de premium wijnen, niet verminderen. 
    • Een kwalitatieve wijncursus is eigenlijk de enige oplossing om deze complexiteit onder controle te krijgen (en om bij jongere consumenten een passie voor wijn te ontwikkelen). Zo'n kwalitatieve wijncursus die focust op jonge consumenten wordt best opgesplitst in twee fases:
      • Een eerste fase met (1) het verwerven van een goed niveau van wijnkennis over alle wijn-aspecten die belangrijk zijn op dit niveau én (2) het aanleren van een een methodiek om in een tweede fase dieper in te gaan op wijnkennis én op een optimalisatie van smaakprofiel 
      • De tweede fase is een leertraject waarin de cursist op zijn/ haar eigen tempo (1) met de aangeleerde methodiek zijn/ haar smaakprofiel onbeperkt verder kan verfijnen én (2) binnen de aangeleerde structuur alle bijkomende wijnkennis (artikels, boeken, degustaties, wijnreizen, masterclasses, etc) makkelijk kan "catalogeren" in zijn geheugen.  
    • Een tweede element, naast de hierboven beschreven wijncursus, waarmee +/- alle consumenten ten zeerste gebaat zouden zijn is een uniform gestructureerde info over de wijn die gelezen kan worden dmv een Q/R code op de fles.
      • Bijvoorbeeld (1) wijnstijl (bijv mousserende wijn), (2) gebruikte druiven, (3) wijnregio, (4) wijnproducent, (5) vinificatie, (6) proefnotities en (7) duurzaamheid 
      • Het is echter extreem belangrijk dat de info achter de Q/R code uniform gestructureerd is, hetgeen in de extreem gefragmenteerde wijn business een challenge is (maar niet onmogelijk). Dit is een mooie challenge voor een (nog op te richten) samenwerkingsverband op wereldschaal tussen overkoepelende organisaties.

Vina Mundi maakt geen deel uit van deze overkoepelende organisaties op wereldschaal die bovenstaande acties kunnen implementeren, maar focust op Vlaamse en Nederlandse wijnliefhebbers die bovenstaand leertraject willen opstarten. Daartoe werd een zéér kwalitatieve wijncursus ontwikkeld; een wijncursus die de wijnliefhebber thuis (op zichzelf, met partner, wijnvriend(in) of met een vriendengroep) kan volgen en die hem/ haar in twee fases begeleid tot worden van een echte wijnkenner met een passie voor wijn en alles wat er rond hangt. 

 

11.  APPS

De kwaliteit van de Apps die bijvoorbeeld proefnotities, scores en de gemiddelde marktprijs geven, verbetert jaar na jaar. Wanneer een wijnliefhebber geconfronteerd wordt met een wijnaanbod in een restaurant, webshop, wijnhandel of grootwarenhuis, dan kan hij/ zij met deze Apps makkelijk checken of het wijnaanbod 

  • In zijn/ haar smaakprofiel valt en
  • Een aanvaardbare prijs/ kwaliteit heeft ("in vertrouwen kopen" of "een hoog kortings % op een veel te hoge basisprijs" of "een mooi verhaaltje over de wijn" voldoen immers niet meer).

Deze Apps kunnen eigenlijk in twee groepen opgedeeld worden:

  • Apps die gebaseerd zijn op de input van wijnliefhebbers (soms zeer ervaren, maar soms ook echt onervaren)   
  • Apps van professionele wijncritici die zich vooral richten op het duurdere gamma:
    • Zij bieden slechts een (soms zeer) beperkte hoeveelheid info gratis aan en
    • De meer relevante info (die dan dikwijls te overvloedig is voor de niet-professionele wijnliefhebber) is enkel toegankelijk mits een abonnement van gemiddeld 100 - 150 € per App.

Zie hier (punt 1) weblinks naar de, op vandaag, meest interessante Apps.   

 

12.  EVOLUTIE IN WIJNSTIJLEN

12.1  Top Appellaties

Zie hieronder de prijsevolutie (Liv-Ex-1000) gedurende 3 jaar eindigend Jun-22 met daarnaast de correctie in 2023 (tot Nov-23): 

      

De meeste specialisten verwachten dat einde 2023 een bodem bereikt werd, maar dat een significante stijging van de wijnprijzen sterk afhankelijk is van intrest dalingen.

Een significante trend (reeds enkele jaren bezig) is de significant dalende invloed van Bordeaux en hiermee samenhangend de zoektocht van wijnliefhebbers, die voor Bordeaux afhaakten omwille van te hoge prijzen, naar topwijnen uit een breder scala van wijnregio’s. In 2023 zien we echter een significante correctie

Deze trend hangt ook samen met de evolutie in het smaakprofiel. Zoals Tom Ieven (ex-sommelier Hof Van Cleve) stelt: “ Waar de meeste liefhebbers vroeger krachtigere en intensere wijnen dronken, zoeken ze nu meer finesse en elegantie in wijn. Een goede evolutie! “

Zie hier het aanbod van Vina Mundi in dit top gamma.

 

12.2.  Bubbels

  • Dé trend in mousserende wijnen is dat bubbels niet enkel meer geserveerd worden als aperitief en bij speciale gelegenheden, maar dat de bubbels gewoon de gelegenheid zijn geworden. Zoals Lilly Bollinger stelde:  "I drink it when I'm happy and when I'm sad. Sometimes I drink it when I'm alone. When I have company I consider it obligatory. I trifle with it if I'm not hungry and drink it when I am. Otherwise I never touch it, unless I'm thirsty."  
  • Een andere duidelijke trend is dat de bubbels droger worden: het aandeel van Extra Brut en Brut Nature groeit uitzonderlijk snel en zelfs de Brut wordt droger (bijvoorbeeld Dom Pérignon bevatte vroeger na dosage 10 gr suiker/ liter en nu nog 7 gr).
  • Top champagnes worden meer en meer opgenomen in portfolio's van investererders    

 

12.3.  Rosé

In de voorbije jaren zagen we een trend naar “Rosé all day” hetgeen impliceerde dat sommige wijnhandels een aanbod hadden van tientallen prettige en goedkope rosés die nauwelijks van elkaar verschilden.

Sinds 2022 zien we:

  • In de rosé markt een trend van premiumisatie. Het feit dat LVMH [reeds (mede)eigenaar van verscheidene top wijnhuizen begin 2020 een meerderheid heeft genomen in Château d'Esclans met de bedoeling het wereldwijde marktaandeel te versterken van de top cuvées van Château d'Esclans [zoals Les Clans (+/- 50 €/ fles) en Garrus (+/- 110 €/ fles)] is een stap in deze richting.
  • De opkomst van mousserende rosé. Bijvoorbeeld het feit dat Miraval (de Provence rosé van Brad Pitt) met de Rosé Champagne Fleur de Miraval (340 €/ fles) “de allerbeste rosé champagne” wil maken. Voorlopig is het nog niet de allerbeste rosé champagne. Fleur de Miraval moet immers nog een 20-tal rosé champagnes laten voorgaan (nl de top cuvées van Louis Roederer/ Dom Perignon/ Krug/ Bollinger/ Jacques Selosse/ Billecart-Salmon/ Taittinger/ Ruinart/ Veuve Cliquot/ Laurent Perrier/ Egly-Ouriet/ etc).  Ook qua prijszetting is er "room for improvement". Fleur de Miraval zit met 340 €/ fles flink (tot 180%) boven een aantal rosé champagnes die beter scoren, maar tevens kosten een aantal van die beter scorende rosé champagnes > 5 maal meer. 

 

12.4.  Witte wijnen

Jarenlang werd witte wijn door velen gezien als als een soort opwarming voordat het tijd was om het echte spul te drinken: rode wijn. Echter,

  • De wijdverbreide trend naar een lichter dieet wakkert de vraag naar witte wijnen aan.
  • Wat witte wijn aan tannines mist, wordt ruimschoots goedgemaakt in termen van textuur en flexibiliteit.
  • Bijkomend, wanneer wijnliefhebbers het frisse en leuke profiel van dagdagelijkse witte wijnen beginnen te apprecieren, beginnen ze ook interesse te tonen voor meer kwalitatieve stijlen met een langere rijpingsperiode.

Een typisch voorbeeld van deze duidelijke trend zien we in Rioja waar de verkoop van de Rioja Blanco in het laatste decennium verdubbelde en waar veel top producenten trachten om kwalitatieve wijngaarden met oude wijnstokken op te kopen. 

 

12.5.  Sauternes

Sauternes is niet langer gefocust op zoete wijnen, maar evolueert naar een belangrijk centrum van droge witte Bordeaux. Behalve de absolute top zoals Yquem, zijn de zoete wijnen namelijk onvoldoende winstgevend. Een typisch voorbeeld is Château Guiraud dat recent een nieuw merk lanceerde: "Grand Vin Blanc Sec". "Traditie is leuk, maar winst is zoeter"

  

12.6.  NOLO: No- & Low Alcohol

Vooreerst, daar wijn volgens de OIV (International Organisation of Vine and Wine) wettelijk moet voldoen aan een aantal criteria, nl "drank die het resultaat is van de alcoholische gisting van verse druiven of druivenmost met een alcoholgehalte van minstens 8,5%", is NOLO geen wijn. Toch is NOLO een trend die relevant is in deze blog over wijntrends: 

  • Steeds meer wijnconsumenten (vooral, maar niet enkel, tieners, twintigers en dertigers) concentreren zich op hun gezondheid en welzijn en opteren voor NOLO. De grote meerderheid van de NOLO consumenten onthoudt zich niet helemaal van alcohol, maar ze zoeken dranken met minder alcohol: "sober curious".
  • Zelfs sterrenrestauants zoals The Jane en Hof Van Cleve bieden naast hun wijnarrangementen ook alcoholvrije pairings aan (voorlopig weliswaar enkel sappen en infusies en nog geen NOLO wijnen) tegen > 100 €/ persoon.
  • Daar de productie van NOLO "wijnen" (nog) niet resulteert in toppers (de alcohol in wijn is vaak verantwoordelijk voor de body en veel aroma

 

Eventuele feedback op deze blog is natuurlijk altijd welkom !